Türkiye’deki Akademisyenlerin Uluslararasılaşması: Uluslararası Etkinliklere Katılım ve CHAID Analizi ile Bir İnceleme

Abstract

Dünyanın çeşitli bölgelerinde olduğu gibi, Türkiye’de de gelişen politika ve uygulamalarla uluslararasılaşma, yükseköğretimin önemli gündem maddelerinden biri haline gelmiştir. Yükseköğretimde önemli paydaşlardan biri olan akademisyenlerin uluslararasılaşmaya katılımının artırılması da bu politika ve uygulamalarda önemli bir yer tutmaktadır. Bu araştırma, Türkiye’deki üniversitelerde görev yapan akademisyenlerin uluslararasılaşma etkinliklerine katılımını geniş ölçekli bir cevaplayıcı grubu ile incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmada nicel tasarımın ilkelerinden hareketle, öncelikle akademisyenlerin en çok ve en az katılım sağladığı uluslararası etkinlikler belirlenmiş, ardından farklı demografik değişkenlere göre akademisyenlerin uluslararasılaşma düzeylerinin dağılımı incelenmiştir. Çalışmada son olarak, CHAID analizi yardımıyla, akademisyenlerin uluslararasılaşmaya katılımında etkili olan demografik değişkenlerin ayrı ve birleştirilmiş gruplarının nasıl bir yapı oluşturduğu araştırılmıştır. 973 cevaplayıcıdan elde edilen veri setinin analizi ile ulaşılan bulgular, Türkiye’deki akademisyenlerin uluslararasılaşma ile ilgili en çok katıldığı etkinliklerin uluslararası bilimsel yayın ve araştırma sürecine yönelik olduğunu ortaya koymuştur. Diğer taraftan akademisyenlerin, eğitim-öğretim ve üniversite topluluğuna hizmet ile ilgili bazı uluslararasılaşma etkinliklerine katılımı görece düşük bulunmuştur. Bulgular ayrıca farklı demografik değişkenlere göre uluslararasılaşmaya katılım düzeyinin değişken bir dağılım gösterdiğini ve akademik disiplin, unvan, uluslararası lisansüstü deneyim gibi değişkenlere ait değerlerin oluşturduğu birleşik ve ayrı alt grupların, akademisyenlerin uluslararasılaşmaya katılımını açıklamada etkili olduğunu ortaya koymaktadır. Çalışma sonunda bulgular, mevcut alanyazın ile birlikte dünyada ve Türkiye’de son dönemde yürütülen uluslararasılaşma uygulamaları çerçevesinde tartışılarak, ülkemiz yükseköğretimi için önerilerde bulunulmuştur.

Like in many parts of the world, internationalization has evolved to a fundamental topic on Turkish higher education agenda through rapidly developing policies and implementations. Since academics have a substantial role in institutional achievement, enhancing their participation in international activities hold and important place in these policies and implementations. This research aims at examining the participation of Turkish academics in internationalization activities with a large-scale respondent group. Employing a quantitative survey design, the study firstly identifies the most and least participated international activities among Turkish academics, and then investigates the distribution of participation levels in internationalization activities according to a variety of demographic variables. Finally, by carrying out CHAID analysis, the research focuses on the prediction structure of academics’ participation in internationalization according to independent and merged groups of demographic variables. According to the analysis results of the 973 participant responses, the mostly participated internationalization activities of Turkish academics include international research dissemination and publication process. However, academics’ participation in teaching and campus service related internationalization activities were found relatively less. Findings also indicate that the distribution of academics’ participation in internationalization activities varies, and the independent and merged groups of variables including discipline, academic title and graduate experiences abroad have an impact on the prediction structure of participating in internationalization activities. Findings are discussed in the light of related literature as well as recent implementations in Turkey, and recommendations for Turkey’s higher education are provided.