Mesleki Profesyonellik ve Bir Meslek Mensupları Olarak Hemşireler Örneği

Abstract

Bir mesleğin an az hata ile olabildiğince düzenli yürütülebilmesi olarak da nitelenen mesleki profesyonellik, gerek bireysel gerekse toplumsal gereksinimlerin verimli ve sürdürülebilir karşılanmasında çok önemli bir unsur haline gelmiştir. Özellikle de sağlık sektöründeki hizmeti gören ve görülenin insan olması, bu sektördeki profesyonelliği daha acil ve önemli kılmaktadır. Sektörün içinde bulunduğu yoğun ve kaotik ortam ise bu sektördeki profesyonelleşmeyi biraz daha zorlaştırmakta, bireysel ve örgütsel temelli bazı fedakârlıklar gerektirmektedir. Sağlık sektöründe hizmet veren hemşirelerde, bu kapsamda yer olan bir gruptur. Bu çalışmanın amacı, farklı meslek gruplarının profesyonellik açısından incelenmesi ve hemşireler örneğinin ele alınmamış olmasından yola çıkarak hemşirelerde profesyonellik eğilimini saptamaktır. Bu çalışmada Isparta il merkezi kamu ve özel hastanelerinde görev yapmakta olan 260 hemşirenin mesleki profesyonellik davranışları 9 farklı boyutta incelenmiş, analiz bulguları değerlendirilmiş ve tartışılmıştır.

Occupational professionalism that is explained as doing one’s job with minimum errors, becomes an important tool to meet the social needs in a productive and sustainable way. Particularly, those who serves and who are served are the people themselves in health sector makes professionalism more urgent and important. However, the intense and chaotic atmostphere that the sector is in makes professionalism complicate and it necessitates sacrifice both on individual and organizational basis. The nurses who serve in health sector are the groups that can be included within this framework. The purpose of this study is to analyze different job groups in terms of professionalism and considering the fact that the case of nurses were not dealt with well in advance, the focus is on the professionalism trend for nurses themselves. In this study, 260 nurses who work in Isparta, the city center, in both public and private hospitals are assessed in terms of their occupational behaviours in 9 dimensions and the results are also evaluated and discussed as well.