İşitme Engelli Sporcuların Boş Zaman Tutumlarının İncelenmesi

Abstract

Amaç: Boş zaman bireylerin gelişimlerine katkı sağladığı gibi özel bireylerin de gerek fiziksel ve psikolojik gerekse terapötik açıdan desteklenmesine olanak sağlamaktadır. İşitme engelli bireylerin de yaşam kalitelerinin artması, toplumsal entegrasyonun sağlanması, sosyal becerilerin iyileştirilmesi için boş zaman tutumları önem arz etmektedir. Bu bağlamda, araştırmanın amacı işitme engelli sporcuların bazı değişkenler bakımından boş zaman tutumlarının incelenmesi olarak belirlenmiştir. Yöntem: Araştırmada, genel tarama modeli benimsenmiştir. Araştırma grubunu, 66’sı kadın 63’ü erkek olmak üzere toplam 129 işitme engelli sporcu oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında “Boş Zaman Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Veri analizi olarak, demografik özellikleri belirlemede tanımlayıcı istatistiklerden; ilişkisiz ölçümlerde ortalama puanların karşılaştırılması için Varyans analizinden (tek yönlü ANOVA, bağımsız örneklem t-testi), anlamlı farklılığın hangi gruplar arasında olduğunu belirlemek için LSD testinden yararlanılmıştır. Bulgular: Elde edilen bulgulara göre, aylık gelir düzeyi 18.501,00 Türk lirası (tl) ve üzerinde olan işitme engelli sporcuların boş zaman aktiviteleri ile ilgilenmekten keyif duydukları tespit edilmiştir. Asgari ücret ve altında gelir elde eden işitme engelli sporcuların ise boş zaman aktivitelerine daha fazla yöneldikleri belirlenmiştir. Sonuç: Sonuç olarak yaş, cinsiyet ve işitme düzeylerine göre bir farklılık görülmese de işitme engelli sporcuların boş zaman tutumlarının yüksek düzeyde olduğu kaydedilmiştir.

Purpose: Leisure time not only contributes to the development of individuals but also allows special individuals to be supported physically, psychologically, and therapeutically. Leisure attitudes are important for increasing the quality of life of hearing-impaired individuals, ensuring social integration, and improving social skills. Here, it aims to examine the leisure attitudes of hearing-impaired individuals regarding some variables. This study examines the leisure attitudes of hearing-impaired individuals regarding some variables. Method: The general screening model was adopted. The research group consisted of 129 hearing-impaired athletes, 66 female and 63 males. "Leisure Attitude Scale" was used to analyze the data. As data analysis, descriptive statistics were used to determine demographic characteristics, analysis of variance in unrelated measurements (one-way ANOVA, independent sample t-test), and LSD test to determine which groups had a significant difference. Results: According to the findings, it was determined that hearing-impaired athletes with a monthly income level of 18.501 Turkish lira and above enjoyed being interested in leisure activities. It has been determined that hearing-impaired athletes who earn minimum wage and below are more inclined to leisure activities. Conclusion: As a result, although there was no difference according to age, gender, and hearing levels, it was noted that the leisure attitudes of hearing-impaired athletes were at a high level.