Association between Self-Reported Physical Activity and Physical Fitness in Healthy Men
Citation
Kamuk, Y. U., Alparslan, T., & Arabacı, R. (2023). Association between Self-Reported Physical Activity and Physical Fitness in Healthy Men. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 6(3), 175-188.Abstract
Purpose: The aim of the present study was to evaluate the association between self-reported physical activity (PA) levels and objective physical fitness measurements in healthy men.
Method: Three hundred and eighty-five subjects (age 29.84±4.55 yrs; BMI 25.61±2.61 kg.m-2) voluntarily participated in the study. The participants were evaluated in groups of 8 to 10 subjects in 4 consecutive days. Physical activity questionnaire (IPAQ-Short Form), anthropometric measurements, strength, force, flexibility, anaerobic power, dynamic balance, and maximal aerobic capacity tests were applied according to a schedule. One-Way ANOVA and Kruskal-Wallis H tests were used to test differences among groups, independent samples t test and Mann-Whitney U tests were used to compare two groups where appropriate. Correlations between variables were tested by using Spearman’s rho. Statistical significance level was set at p<0.05.
Results: Positive correlations were found between physical activity levels and obesity, body mass index, and fat percentage. Strength, aerobic and anaerobic performances were found to be negatively correlated to physical activity levels. Although the correlations were significant, no moderate or strong correlations were observed between self-reported physical activity levels and measured physical fitness components.
Conclusion: These results revealed that using self-report in assessing individuals’ physical fitness levels was skeptical. The weak (or no) correlation between physical activity and the measured physical fitness components raised the idea that self-report would not be a highly reliable tool to be used as an alternative to objective measurements. Amaç: Bu çalışmanın amacı, sağlıklı erkeklerde beyan edilen fiziksel aktivite (FA) düzeyi ile
objektif fiziksel uygunluk ölçümleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir.
Yöntem: Çalışmaya 385 kişi (yaş 29,84±4,55 yıl; vücut kütle indeksi 25,61±2,61 kg.m-2
)
gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcılar birbirini takip eden 4 gün içerisinde ve 10’ar kişilik
gruplar halinde ölçümlere iştirak etmişlerdir. Fiziksel aktivite anketi (IPAQ-Kısa Form),
antropometrik ölçümler, kuvvet, güç, esneklik, anaerobik güç, dinamik denge ve maksimal
aerobik kapasite testleri uygulanmıştır. Çoklu gruplar arasındaki farkları test etmek için OneWay ANOVA ve Kruskal-Wallis H testleri, iki grubun karşılaştırılması için ise bağımsız
örneklem t testi ve Mann-Whitney U testleri kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki
korelasyonlar Spearman's rho testi kullanılarak test edilmiştir. İstatistiksel anlamlılık düzeyi
p<0,05 olarak belirlenmiştir.
Bulgular: FA düzeyleri ile obezite, vücut kitle indeksi ve yağ yüzdesi arasında pozitif; kuvvet
testleri, aerobik ve anaerobik performanslar ile FA düzeyleri arasında negatif ilişki olduğu
bulunmuştur. Korelasyonlar anlamlı olmasına rağmen, beyan edilen fiziksel aktivite seviyeleri
ile ölçülen fiziksel uygunluk bileşenleri arasında anlamlı bir korelasyon tespit edilmemiştir.
Sonuç: Bu sonuçlar, bireylerin fiziksel zindelik düzeylerinin değerlendirilmesi amacıyla
kişisel beyan yönteminin kullanılmasının, doğruluk düzeyi açısından, şüpheli olacağını ortaya
koymuştur. Beyan edilen fiziksel aktivite düzeyi ile objektif ölçümler sonucunda elde edilen
fiziksel uygunluk bileşenlerine ait değerler arasındaki zayıf korelasyon (ya da hiç korelasyon
olmaması), beyan yönteminin objektif ölçümlere alternatif olarak kullanılabilecek çok
güvenilir bir araç olmadığı fikrini ortaya çıkartmıştır.