Tip 2 Diabetes mellitus hastalarının öz bakım gücü ve tedaviye uyumu

Abstract

Tip 2 Diabetes Mellitus (DM) tedavisinde öz bakım gücü ve tedaviye uyum kişinin yaşam kalitesi ve hastalığın seyri açısından oldukça önemlidir. Çalışma, Tip 2 DM tanılı hastaların öz bakım gücü, tedaviye uyumu ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı ve kesitsel olarak yapılmıştır. Araştırma Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Dahiliye Polikliniğinde 05 Ağustos 2021- 15 Ocak 2022 tarihleri arasında yapılmış ve 279 hasta örneklemi oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında Hasta Tanılama Formu, Diyabet Öz Bakım Ölçeği (DÖBÖ) ve Tip 2 Diabetes Mellitus Tedavisine Hasta Uyum Ölçeği kullanılmıştır. Veriler SPSS Windows 25.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel analizler (sayı, yüzde, ortalama, standart sapma), normal dağılım gösteren verilerin karşılaştırılması için iki grup karşılaştırılmasında bağımsız örneklem t testi, ikiden fazla grup karşılaştırmalarında tek yönlü varyans, farklılığın hangi gruptan kaynaklandığını tespit etmek için Bonferroni testi uygulanmıştır. Tip 2 DM hastalarının DÖBÖ puan ortalamaları 91,68±13,99; Tip 2 DM Hasta Uyum Ölçeği puan ortalamaları 71,72±14,07 olarak bulunmuştur. Çalışma sonucunda, DM dışında bir kronik hastalığı olan, tanı süresi 5 yılın altında, insülin kullanan, ayda bir kontrole giden hastaların öz bakım gücünün diğer hastalara göre yüksek olduğu; kadınların, 54-65 yaş aralığında, ev hanımı, ailesinde diyabet öyküsü, DM dışında bir kronik hastalığı olanların, insülin ve oral antidiyabetik ilaç kullananların tedavi uyum düzeyinin diğer hastalara göre daha iyi olduğu belirlenmiştir. Çalışmada hastaların öz bakım gücünün düşük ve tedavi uyumunun orta düzeyde olduğu belirlenmiş olup, öz bakım gücünde gerçekleşen artışın tedavi uyumunu arttırdığı sonucuna ulaşılmıştır.

In the treatment of Type 2 Diabetes Mellitus (DM), self-care power and adherence to therapy are significant for an individual's quality of life and course of disease. The descriptive cross sectional study sought to determine self-care power and adherence to therapy in patients diagnosed with Type 2 DM and the affecting factors. The researchers conducted the study in Ege University Medical Faculty Hospital Internal Diseases Polyclinic between 05 August 2021 and 15 January 2022. The sample comprised 279 patients. In collection of the data, the researchers used the Patient Identification Form, the Diabetes Self-care Scale (DSCS) and the Patient Adherence to Type 2 Diabetes Mellitus Scale. The researchers analyzed the data using the SPSS Windows 25.0 program. In evaluation of the data, the researchers used descriptive statistical analyses (number, percentage, mean, standard deviation). In comparison of the normally distributed data, they used the independent samples t-test for two-group comparison and one-way analysis of variance for multiple-group comparison. In order to determine which group caused the difference, they they used the Bonferroni test. The mean DSCS score of the Type 2 DM patients was 91.68±13.99 and the mean Patient Adherence to Type 2 DM Scale score of the patients was 71.72±14.07. As a result of the study, the researchers found that the patients who had a chronic illness outside DM, had a diagnosis time under five years, took insulin and went to doctor check once a month had a higher level of self-care power than other patients. The patients who were female, were aged 54 to 65 years, were housewife, had a history of diabetes in family, had a chronic illness outside DM and took insulin and oral antidiabetic medicine had a higher level of adherence to therapy than other patients. The study concluded that the patients had a lower level of self-care power and a moderate level of adherence to therapy. Increase in self-care power increased the adherence to therapy.