Comparison of Open and Hand Pollination Methods on Combining Ability Values for Kernel Quality Traits in a Maize Diallel Experiment

Abstract

This study was carried out to investigate the effect of pollination methods in maize experiments on the combining ability values calculated in breeding experiments. The field trial was carried out with three replications in a split plot design at Çanakkale Onsekiz Mart University, Faculty of Agriculture, Plant Production Research and Application Unit during 2016 growing season. A 4 × 4 half diallel set was used as the material in the study and four different pollination methods were tested on this material. These methods were open pollination, self pollination, sib-pollination and bulk pollination. Hand pollination methods were applied in two different ways as fully conservative (M1) and semi-conservative (M2). To investigate the effect of pollination methods, data were collected on total protein, oil, major fatty acids, tryptophan, and total carotenoid concentrations. The genetic parameters calculated for kernel quality traits were mostly changed by the genotype effect. The effect of pollination methods on kernel content was found to be insignificant, whereas it was observed that the genotypic ranking based on the calculated GCA and SCA values changed significantly across the pollination methods used herein. According to the results of this study, it was determined that controlled pollination methods prevent pollen contamination adequately. However, it has been understood that more extensive information can be provided with a broader set of materials for suggesting the best of pollination methods for maize researchers.

Bu çalışma mısır ıslah çalışmalarında hesaplanan kombinasyon yeteneği değerleri üzerine tozlama yöntemlerinin etkisini araştırmak amacıyla yürütülmüştür. Tarla denemesi 2016 yılı yetiştirme sezonunda Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Ziraat Fakültesi Çiftliği, Bitkisel Üretim Araştırma ve Uygulama Birimi’nde bölünmüş parseller denemese desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Deneme materyali olarak 4 × 4 yarım diallel dizaynına uygun bir set kullanılmış ve dört farklı tozlama yöntemi bu materyal üzerinde test edilmiştir. Bu metotlar açıkta tozlama kendileme, kardeşleme ve toplu tozlamadır. Kontrollü tozlama yöntemleri tam korumalı (M1) ve yarı korumalı (M2) olarak uygulanmıştır. Tozlama yöntemlerinin etkisini incelemek amacıyla, toplam protein, toplam yağ, başlıca yağ asitleri, triptofan ve karotenoid içerikleri hakkında ölçümler yapılmıştır. Tane kalite özellikleri için hesaplanan genetik parametreler genotip etkisiyle yüksek oranda değişmiştir. Tozlama yöntemlerinin tane içeriğine etkisi önemsiz bulunmasına karşın, bu çalışmada kullanılan tozlama yöntemleriyle elde edilen örnekler üzerinden hesaplanan GCA ve SCA değerlerine dayalı genotip sıralamasının değiştiği görülmüştür. Bu çalışma sonuçlarına göre, kontrollü tozlama yöntemlerinin polen bulaşımını yeterli düzeyde engellediği belirlenmiştir. Buna karşın, mısır araştırmacıları için en iyi tozlama yönteminin önerilmesi amacıyla daha geniş bir materyal setiyle daha kapsamlı sonuçlar sağlanabileceği anlaşılmıştır.