Şeftali Ağacı Budama Artık Potansiyelinin Hesaplanmasına Yönelik Katsayının Belirlenmesi

Abstract

Bu çalışmada, şeftali ağaçlarında periyodik olarak gerçekleştirilen budama faaliyetleri sonucu oluşan artıkların kütle miktarları dikkate alınarak, budama artık katsayılarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Çanakkale ilinde yetiştirilen 5-10 yaş aralığında 3 farklı şeftali çeşidi için yürütülen çalışmada, budama artık katsayıları belirlenmiş ve katsayılar kullanılarak, Çanakkale ili ve Türkiye geneli için şeftali yetiştiriciliği kaynaklı budama artık ve enerji potansiyeli hesaplanmıştır. Üç çeşide ait ağaç başına düşen budama artık miktarı yüksek oranda yakın değerlerde bulunmuştur. Ancak birim alana düşen budama artık miktarlarının sıra üzeri ve arası mesafelerdeki farklılıklar nedeniyle tüm çeşit ve bölgelere uygulanabilir olmadığı saptanmıştır. Üç çeşidi temsil eden 7.08 kg ağaç-1.yıl-1 ortalama değerin, Türkiye şeftali üretimi budama artıkları belirleme katsayısı olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır. Söz konusu artıkların enerjiye dönüştürülebilme olanakları araştırıldığında, çeşitli araştırmacılar tarafından ortaya konulan saptamalar ve yaklaşımlar dikkate alınarak, artıkların %70 oranında kullanılabilir olduğu kabul edilmiştir. Elde edilen sonuçlar dikkate alınarak, biyokütleye konu olan söz konusu artıkların değerlendirilme olanakları araştırılmıştır.

In this study, it is aimed to determine the pruning residual coefficients by assessing the mass amounts of the residues resulting from the pruning activities carried out periodically in peach trees. We determined pruning residue coefficients using the data collected from 3 different peach varieties between the ages of 5-10, grown in Çanakkale province; and with this coefficient we calculated pruning residue and energy potential due to peach cultivation for Çanakkale and Turkey. The amount of pruning residue per tree of three varieties was found to be highly similar. However, pruning residue amounts per unit area were found to be not applicable to all varieties and regions due to differences in row spacing. We concluded that the value of 7.08 kg tree-1.year-1, found to represent the 3 varieties, could be used as a coefficient of determination for the pruning residues of peach cultivation in Turkey. When the possibilities of converting these residues into energy were investigated, it was accepted that 70% of the residues could be used by considering the determinations and approaches put forward by various researchers. Based on the results, we investigated the possibilities for using the residiues.