Radikal Demokrasi Projesi ve Müzakereci Demokrasi

Abstract

Modern siyasal kimliğin girdiği kriz, modern siyaseti de krize sokmuş, siyasal meş- ruluğa karşı çözüm önerilerinden ikisi Chantal Mouffe ve Ernesteo Laclau’nun “agonistik radikal demokrasi projesi” ve Jurgen Habermas’ın müzakereci demokrasi temelinde “İletişimsel Eylem Teorisi” olmuştur. Mouffe ve Laclau’nun Radikal Demokrasi Projesi’nin felsefi zemini post-yapısalcılığın kararverilemezlik evreniyken, kavramları agonizma, kimlik/fark, hegemonyadır. Habermas’ın müzakereci demokrasi modeli ise siyasal özneleri rasyonel bir zeminde müzakere yoluyla uzlaşmaya ulaştıracak “iletişimsel eylem kuramı”nı önermektedir. Bu çalışmada siyasal meşruluk krizine çözüm olabilirliği bakımından Radikal Demokrasi Projesi ve Müzakereci Demokrasi modeli incelenecektir.

The crisis faced by the modern political identity introduced modern politics to a crisis as well. Two suggestions to solve the problematic of politic legitimacy have been Chantal Mouffe and Ernesteo Laclau’s “agonistic radical democracy project” and Jurgen Habermas’ “theory of communicative action” on the basis of negotiant democracy. Mouffe and Laclau’s Radical Democracy Project’s philosophical ground is the universe of undecidability of post-structuralism whilst its concepts are agonism, identity/difference, hegemony. Habermas’ negotiant democracy model, on the other hand, suggests “the theory of communicative action” which will lead political subjects to reconciliation by means of negotiation on a rational ground. This study will analyze the Radical Democracy Project as a potential solution to the crisis of political legitimacy and the model of Negotiant Democracy.