Küreselleşme sürecinde istihdam ve sendikacılık

Abstract

Bu makalenin amacı küreselleşme sürecinin dünyada ve Türkiye’de istihdamı ve sendikacılık faaliyetleri üzerindeki etkisi konusunda aydınlatmak ve öneriler sunmaktır. Bu bağlamda her iki konuda uluslararası kuruluşların istatistik ve dokümanları ile TÜİK başta olmak üzere ulusal kurumların ve kaynakların yayın ve verilerinden yararlanılmıştır. 1980ler sonrası a şamalı olarak artan küresel Neoliberal politikaların etkisiyle uluslararası sermayenin etkisinin genişlemesi dünya ve Türkiye'deki işgücü piyasaları ve emek örgütlülüğünü olumsuz yönde etkilenmiştir. Emek sermaye dengesinin küresel bazda sermaye lehine değişime uğraması, bütün ülkelerde özellikle Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerde yaşamını emeği ile sağlayanlar açısından istihdam ve sendikal örgütlülük açısından sorunları arttırıcı nitelikte olmaktadır. Türkiye’nin nüfusu hızla artmakta ancak yeterli istihdam olanakları sağlanamamaktadır. Ayrıca tarım sektörünün daralmasıyla açığa çıkan ve iç göçle kentlere kayan ve her yıl %1,4 ( TÜİK, 2014) civarında artan nüfusun tamamının işgücüne katılımı sağlanamamakta veya kentlerde düşük ücretli veya kayıtdışı koşullarda çalışmaktadır. Türkiye’de işgücüne katılım oranı Avrupa Birliği’nin çok gerisindedir. İşgücü dışında olanların arasında iş bulma ümidini kaybederek iş aramayanların sayısı artmaktadır. Bununla birlikte yüksek işsizlik oranı kalıcı bir durum göstermektedir. Olumsuz koşulların düzeltilebilmesi için başta sendikalar olmak üzere toplumun tüm katmanlarına, aydınlara, siyasal kadrolara büyük görevler düşmektedir.

The aim of this article is to inform about the facts which affect employment and unionization in the world and in Turkey and also come up with some rectifying proposals. In this respect the statistics and data of the international organizations have been searched . Moreover especially Turkish Statistics Institute and other national organizations’ data base and foreign and Turkish social scientists researches and publications have been consulted. After 1980s, increasing global neoliberal policies and the expansion of the influence of international capital have had a negative impact on labour market and labour organizations in the world and in Turkey. The changing socio-economic structure created various results for labour markets and workers. Workforce and unionization are important subjects among those changes in this respect. Due to the high population growth rates and domestic migration, adequate employment for increasing job demand could not have been achieved in Turkey Neo-liberal policies have failed to create employment in the population growing country. As the employment in agricultural sector has been decreasing, the population which is released form this sector has become low wage workers in the cities or has become the segments of informal economy. The Turkish labour force participation is very low compared to the European Union. The population which is left out of labour force lose their hopes to find jobs and give up to look for employment. Together with these facts high unemployment rates seem to remain permanent. In order to rectify present adverse conditions in particular trade unions and all layers of societies, intellectuals, administrations bear large responsibilities. Coherent and joint efforts has to be put forward.