Spatial and Temporal Variability of the Surface Temperature in the Black Sea Between 2000-2022
Künye
Çokacar, T. (2023). Spatial and Temporal Variability of the Surface Temperature in the Black Sea Between 2000-2022. Çanakkale Onsekiz Mart University Journal of Marine Sciences and Fisheries, 6(2), 158-165. https://doi.org/10.46384/jmsf.1386973Özet
This study presents a comprehensive assessment of the spatio-temporal variability of Sea Surface Temperature (SST) in the Black Sea at monthly to interannual scales, with a focus on understanding its connection to major large-scale atmospheric forcing during the period 2000-2022. Monthly variations of SST in the Black Sea reveal distinct seasonal patterns. The study evaluates the potential impacts of large-scale atmospheric patterns on interannual SST variations using climate indices such as the North Atlantic Oscillation (NAO), East Atlantic/West Russia (EA-WR) and El Niño-Southern Oscillation (ENSO) during the winter months. The results indicated that these large-scale atmospheric oscillations played a substantial role in influencing SST anomalies, with the NAO and EA-WR indices particularly affecting the Black Sea's SST anomalies. The NAO index exhibited negative values during warm winters and positive values during cold winters, with extreme cold and warm winters corresponding to specific years, as observed in 2003, 2006, 2012, 2017 (cold) and 2018, 2020, 2021 (warm). Notably, the relationship between NAO and SST anomalies was not as dominant during 2000-2022. This difference might be explained by the combined influence of NAO and ENSO, which is beyond the scope of this study. The EA-WR pattern was identified as another significant large-scale atmospheric dynamic affecting the Black Sea's SST. Although it explains the cold SST anomalies in certain years, it cannot account for extreme warm SST years. While the influence of ENSO remains somewhat inconclusive for the extreme warm period, the SST pattern between 2016-2022 aligns closely with El Niño events, particularly in 2018 and 2021 when positive SOI index values coincide with warm SST years in the Black Sea. Bu çalışma, 2000-2022 yılları arasında Karadeniz'deki Deniz Yüzeyi Sıcaklığının (DYS) uzamsal-zamansal değişkenliğinin aylık ve yıllar arası ölçeklerde kapsamlı bir değerlendirmesini sunmakta olup, uzun dönemli DYS değişimlerinin büyük ölçekli atmosferik sistemlerin bağlantısının anlaşılmasına amacındadır. Karadeniz'deki DYS'nin aylık değişimleri farklı mevsimsel dağılım biçimleri göstermektedir. Çalışma, kış aylarında Kuzey Atlantik Salınımı (NAO), Doğu Atlantik/Batı Rusya (EA-WR) ve El Niño-Güney Salınımı (ENSO) gibi iklim endekslerini kullanarak büyük ölçekli atmosferik modellerin yıllar arası DYS değişimleri üzerindeki potansiyel etkilerini değerlendiriyor. Sonuçlar, incelenen büyük ölçekli atmosferik salınımların SST anomalilerini etkilemede önemli bir rol oynadığını, özellikle NAO ve EA-WR endekslerinin Karadeniz'in SST anormalliklerini etkilediğini göstermektedir. NAO endeksi, 2003, 2006, 2012, 2017 (soğuk) ve 2018, 2020, 2021 (sıcak) yıllarında gözlemlendiği, sıcak kışlarda negatif değerler ve soğuk kışlarda pozitif değerler sergilemiştir. NAO ve DYS anomalileri arasındaki ilişki 2000-2022 döneminde o kadar baskın değildir; bu farklılık, muhtemelen bu çalışmanın kapsamı dışında tutulan NAO ve ENSO'nun birleşik etkisinden kaynaklanmıştır. EA-WR paterni, Karadeniz'in DYS'nı etkileyen bir diğer önemli büyük ölçekli atmosferik dinamik olarak tanımlanmıştır. Belirli yıllardaki soğuk DYS anomalilerini açıklasa da aşırı sıcak DYS yıllarını açıklayamaz. ENSO'nun etkisi DYS ekstrem ısınma dönemlerini açıklamak için bir şekilde sonuçsuz kalsa da 2016-2022 arasındaki DYS değişimleri, özellikle pozitif SOI endeks değerlerinin Karadeniz'deki sıcak SST yıllarıyla çakıştığı 2018 ve 2021'deki El Niño olaylarıyla yakından uyumludur.
Cilt
6Sayı
2Bağlantı
https://doi.org/10.46384/jmsf.1386973https://dergipark.org.tr/tr/pub/jmsf/issue/81725/1386973
https://hdl.handle.net/20.500.12428/6521