Çağdaş Türk sinemasında kara mizah filmlerindeki karakterlerin psikopatolojisi

Abstract

Kara mizah birçok sanat dalında kendine yer bulmuş, toplum tarafından ilgi görmüş bir türdür. Ölüm, hastalık, acı, hüzün, politik eleştiri, toplum eleştirisi gibi unsurları içerisinde bulundurur ve bunları anlattıktan sonra herhangi bir çözüm üretmez, sadece karanlık olanı tasvir eder. Mutlu son içermez bu nedenle de izleyici bir haz yaşatmaz. Amacı rahatsız etmektir. Tüm bunlara karşın eğitici-öğretici bir niteliği yoktur. Olanı olduğu gibi, en kötü ve en karanlık biçiminde huzursuzluk içerisinde anlatır. Toplumun kabul ettiği ve değiştirilemez gördüğü olguları doğrudan ya da dolaylı olarak hedef alarak acımasız bir şekilde eleştirir ve rahatsız eder. Kara mizahın diğer önemli özelliği ise mutlu sona karşı olması, karanlık sonlardan beslenmesidir. Aynı zamanda kara mizahın içerisinde yer alan karakterler patolojiktir. Normal olmayan duygusal durumları ve toplumsal duruşları vardır. 20.yy da kara mizah yaygınlaşmaya başlamıştır. Bunun nedeni 20.yy da yaşanan ekonomik kriz, dünya savaşı, Nazi soykırımı, siyasi değişimler, atom bombasının atılması gibi karanlık ve dehşet verici olayların yaşanmasıdır. Kara mizah dehşetli anlardan beslenir ve bunu adeta bir ayna gibi dışarı yansıtır. Kara mizaha "acının kahkahası" demek doğru olacaktır. Güldürü öğelerinden beslenebilir fakat bu gülme eylemi rahatlatıcı değildir. Kara mizah parçalanmış toplumsal düzeni güldürü ögeleri ile bezeyerek anlatır ve bu şekilde bireyin bozulmuş düzeni kanıksaması kolaylaştırılır. Bu çalışmada kara mizah filmlerinde yer alan karakterlerin patolojik durumları ve kara mizah hikayelerinde patolojik karakterlerin yeri ve önemi tartışılmıştır. Kara mizah filmlerinde yer alan karakterlere psikanalitik eleştiri yapılmıştır. Filmlerde görüldüğü gibi patolojik olarak beliren karakterler toplum ile uyum konusunda güçlük yaşarlar.

Black humor is a genre that has found its place in many branches of art and attracted attention by the society. It includes elements such as death, illness, pain, sadness, political criticism, and social criticism, and after explaining these, it does not produce any solution, it only describes the dark one. It does not contain a happy ending, therefore it does not give the audience/reader any pleasure. Its purpose is to disturb. Despite all this, it does not have an educational-instructive quality and this is never its purpose. He tells what happened as it is, in its worst and darkest form, with uneasiness. One of the most important features of black humor, which differs from concepts such as comedy and humor, is that it contains satire. However, this satire covers a wide area from an ordinary satire to a satire that criticizes the taboos of the society. It ruthlessly criticizes and disturbs the facts that society accepts and deems unchangeable, directly or indirectly. While doing these, he can benefit from absurd items. Another important feature of black humor is that it is against the happy ending, that it feeds off the dark endings. At the same time, the characters in black humor are pathological. They have abnormal emotional states and social standing. Black humor began to spread In the 20th century. The reason for this is the dark and terrifying events such as the economic crisis, world war, Nazi genocide, political changes, and the dropping of the atomic bomb in the 20th century. Black humor feeds on the horrors and reflects it like a mirror. It would be correct to call black humor "the laughter of pain". Black humor can be fed from the elements of comedy, but this act of laughing is not comforting. Laughing is an element that provides social cohesion by strengthening the relationship between individuals, which has existed since the first days of humanity. Black humor describes the fragmented social order by embellishing it with comic elements, and in this way, it is easier for the individual to take for granted the broken order. In this study, the pathological situations of the characters in black humor films and the place and importance of pathological characters in black humor stories are discussed. Psychoanalytic criticism was made of the characters in black humor films. As seen in the movies, the characters who appear as pathological have difficulties in adapting to the society.