Kelâbâzî’nin Bahru’l-Fevâid/Me‘âni’l Ahbâr İsimli Eserinde Temel Tasavvufî Kavramlar

Abstract

Tasavvufî düşünce, pek çok mutasavvıfın eserleri ile teşekkül eder. Her bir mutasavvıf, kendi yüzyılının sûfî anlayışını yansıtan tasavvufî kavramlarla bu teşekkül sürecine katkıda bulunur. Tasavvufun klasik döneminde yaşamış Kelâbâzî (380/990)’nin günümüze ulaşan iki eseri bulunmaktadır: et-Ta‘arruf li-mezhebi ehli’t-tasavvuf ve Bahru’lFevâid/Me‘âni’l-Ahbâr. Kelâbâzî’nin çalışmamıza konu olan eseri Bahru’l-Fevâid/Me‘âni’lAhbar, hadisleri tasavvufî açıdan yorumlayan ilk çalışmalardan biri olması bakımından önem taşımaktadır. Bu eseri ile Kelâbâzî, işârî hadis şerhi geleneğini başlatmıştır. Bâzı tasavvuf kavramlarının hadisler bağlamında nasıl yorumlandığı, bu makale ile aktarılmaya çalışılacaktır.

Sufistic thinking, consist of various sufi works. Each sufi, contributes to the formation process by Tasawwuf concepts that reflects the sufistic understanding of the century. Kelâbâzî (380/990), lived in classical time of Tasawwuf, has two works arrived today: The Doctrine of the Sufis (et-Ta‘arruf li-mezhebi ehli’t-tasavvuf ) and The Sea of Precious Virtues (Bahru’l-Fevâid/Meâni’l-Ahbar). Kelâbâzî’s work The Sea of Precious Virtues (Bahru’l-Fevâid/Meâni’l-Ahbar) which is subject of our study, has an important place since it is one of the early studies that interpret the Hadiths in sufi view. Kelâbâzî has commenced tradition of Allegorical interpretation of Hadith with this work. In this article we will try to convey a number of Tasawwuf Concepts and how they are interpreted in terms of Hadiths.