Bireysel kredilerin enflasyon üzerindeki etkisi: Türkiye örneği
Künye
Kılıç, F. (2015). Bireysel kredilerin enflasyon üzerindeki etkisi: Türkiye örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, ÇanakkaleÖzet
Bu çalışmanın amacı, bireysel kredilerin ve onun alt bileşenleri olan ihtiyaç kredisi, taşıt kredisi, konut kredisi ve bireysel kredi kartlarının enflasyon üzerindeki etkisini teorik ve ampirik olarak incelemektir. Çalışmada, ilk olarak bireysel kredilerin ve enflasyonun kavramsal ve teorik çerçevesi açıklanmış, daha sonra Türkiye’de bireysel kredilerin ve enflasyonun tarihsel gelişimi genel olarak değerlendirilmiş son olarak da bireysel kredilerin ve onun alt bileşenleri olan ihtiyaç kredisi, taşıt kredisi, konut kredisi ve bireysel kredi kartlarının enflasyon üzerindeki etkisi ampirik olarak analiz edilmiştir. Yapılan ampirik analizde Zaman Serisi Analizi Yöntemi kullanılmıştır. Analizde hem tek başına toplam bireysel kredilerin hem de ayrı ayrı ihtiyaç kredisi, taşıt kredisi, konut kredisi ve bireysel kredi kartlarının enflasyon üzerindeki etkisini analiz etmek için iki farklı model kurulmuştur. Ekonometrik analizin sonuçlarına göre, analize dahil olan değişkenlerin hepsi hem Genişletilmiş Dickey-Fuller (ADF) hem de Philips-Perron (PP) birim kök testine göre seviyede I(0) durağan çıkmıştır. Bütün değişkenler seviyede durağan çıktığından Johansen eşbütünleşme testi yapılmasına gerek kalmamıştır. Granger nedensellik testi sonuçlarına göre, bireysel kredi kartları ile enflasyon arasında çift yönlü bir nedensellik, enflasyondan taşıt kredisine, taşıt kredisinden bireysel kredi kartlarına, konut kredisinden bireysel kredi kartlarına ve taşıt kredisine doğru tek yönlü bir nedensellik ilişkisi tespit edilmiştir. Granger nedensellik testi sonuçlarına göre toplam bireysel krediler, ihtiyaç, taşıt ve konut kredileri arasında nedensellik ilişkisi tespit edilmezken varyans ayrıştırması sonuçlarına göre uzun dönemde en fazla sırasıyla ihtiyaç kredileri, bireysel kredi kartları, taşıt kredileri, toplam bireysel krediler ve konut kredilerinin enflasyon üzerinde etkisi olduğu sonucuna ulaşılmıştır. The purpose of this study is to examine the impact of personal loans and consumer loans, vehicle loans, housing loans and retail credit cards as its subcomponents on inflation theoretically and empirically. In the study, first conceptual and theoretical framework of personal loans and inflation are clarified then historical development of personal loans and inflation are shortly evaluated and finally the impact of personal loans and consumer loans, vehicle loans, housing loans and retail credit cards as its subcomponents are empirically examined. Time Series Analysis Method was used in the empirical analysis of the study. Two different models were established in order to estimate the impact of both retail loans alone and consumer loans, vehicle loans, housing loans and consumer credit cards on inflation separately. The results of the econometric analysis showed that all of the variables included in the analysis were stationary at I(0) significance level according both Augmented Dickey-Fuller (ADF) and Philips-Perron (PP) unit root tests. Since all the variables were stationary Johansen co-integration test wasn’t implemented. According to Granger causality test results, a bi-directional causality between retail credit cards and inflation and a unidirectional causality from inflation to vehicle loans, vehicle loans to retail credit cards, housing loans to retail credit cards and vehicle loans were identified. While the Granger causality test results didn’t determine any causality relationship between total retail loans, consumer, vehicle and housing loans, based on the variance decomposition results in the long term the maximum impact was caused respectively by personal loans, retail credit cards, vehicle loans and housing loans on inflation.
Koleksiyonlar
Aşağıdaki lisans dosyası bu öğe ile ilişkilidir: