Irak’ta Hıristiyan misyonerliğinin tarihi (1856-1914)

Abstract

Giriş, dört ana bölüm ve sonuçtan oluşan “IRAK'TA HIRİSTİYAN MİSYONERLİĞİNİN TARİHİ (1856-1914)” isimli bu tezimizin amacı miladî 1856-1914 yılları arasında Irak'ta faaliyet gösteren Hıristiyan Misyonerliğinin tarihi, amaçları ve kurumlarını bilimsel ve objektif bir biçimde incelemektir. Uzun yıllar Irak'ta faaliyet gösteren misyonerler Hıristiyanlığı yaymak için Irak'ta büyük çabalar sarfetmişlerdir. Bu çabalar neticesinde Hıristiyanlar arasında doğrudan, Müslümanlar arasında ise dolaylı olarak bir takım başarıları elde etmişlerdir. Müslümanları Hıristiyanlaştırmak ve dinlerinden uzaklaştırmayı amaçlayan misyonerler, bu uğurda her türlü maddî-manevî aracı kullanmaktan vazgeçmemişlerdir.

Revealingly, mission is not just a religious business. This study tries to untangle this historical phenomenon through historical and socio-religious variables. This study comprises of an Introduction, three main chapters and a Conclusion, and aims at laying out in an objective and scientific method of the history, telos, and institutions of the Christian missionary activities in the land of Iraq between the years 1856-1914 (CE), the years when the peek phases of colonialism of the West in the peripherized world. Indeed, missionaries missionizing in Iraq for many years (congruent with colonial praxes and projects) have made great efforts and strives for spreading Christianity; hence, they achieved certain and direct successes among Christians, and indirect results among the Muslim communities of Iraq. Aiming at christianizing and at least estranging from their religions of the Muslim society, they have not given up using all material and spiritual means possible to reach that telos. Needless to say that they form certain missionary organizations in Iraq to christianize people, especially Muslims in the land of Iraq. This study uncovers this historical and organizational phenomenon in a scientific means.