Grasha-Riechmann Öğrenme Stili Ölçeğinin Yapı Geçerliği Çalışmaları

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Grasha-Riechmann öğrenme stili ölçeğinin yapı geçerliği analizlerini yaparak Türkiye ölçeğinde daha geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı haline getirebilmektir. Bu kapsamda Zereyak (2005) tarafından dil geçerliği yapılan ölçek temele alınmış ve Trakya Üniversitesi’nde öğrenim gören 402 öğrenciye uygulanarak istatistiksel analizleri gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda ölçeğin yapı geçerliği, açımlayıcı (AFA) ve doğrulayıcı (DFA) faktör analizleri gerçekleştirilerek yapılmıştır. Ölçek, açımlayıcı faktör analizi sonucunda altı faktör ve 32 maddeden oluşan bir yapıya indirgenmiştir. Faktörlerin isimlendirilmesinde orijinal gruplandırmadan yararlanılmış ve toplam varyansın yaklaşık %48’ini açıkladığı görülmüştür. Ardından doğrulayıcı faktör analizi yapılarak oluşan yeni yapının uyumu sınanmıştır. Yapılan DFA sonucunda ölçeğin (?2/d) oranı ile AIC ve CAIC değerlerinin iyi uyum, RMSE ve SRMR değerlerinin kabul edilebilir, GFI ve AGFI değerlerinin ise kabul edilebilir değerlerin dışında değer aldıkları görülmüştür. Yapılan DFA sonucunda AFA ile elde edilen yapıdan herhangi bir madde çıkarımına gerek görülmemiştir. Elde edilen bu bulgular ölçeğin Türkiye koşullarında geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olarak kullanılabileceğini fakat daha iyi uyum değerleri için farklı örneklemlerde uygulanarak geliştirilmesi gerektiğini ortaya koymuştur.

The purpose of this study is to examine the validity and reliability of the Turkish version of Grasha-Riechmann learning scale. With this aim, the scale that the language validity was made by Zeyerak (2005) was administered to 402 students at Trakya University. To test the construct validity of the scale, exploratory and confirmatory factor analyses were used. After the exploratory factor analysis, the scale was reduced to 6 factors and 32 items. To name the factors, the original classification was used, and it was seen that the percentage of variance explained was 48%. To test the fitness of the new structure, confirmatory factor analysis was used. Confirmatory factor analysis revealed that the (?2/d) value indicated a good fit with AIC and CAIC, RMSE and SRMR values were acceptable, and GFI and AGFI values were out of the ranges of acceptable scores. The confirmatory factor analysis revealed that there was no need to remove any items from the new scale. The findings indicated that the scale was valid and reliable to use in the Turkish context, but it should also be improved via applying it in other samples for better goodness of fit values.