Üçüncü Safhadaki Girişimciliğimiz ve Geleceği

Abstract

Kapitülasyonların sagladıgı avantaj, sanayi devriminin olusturdugu rüzgarla birlesince yabancı ticaret erbabı karsısında Osmanlı yerli esnaf-tüccar grubu hızla eridi. Yerli girisimciligi koruma ve gelistirme amacıyla 1820’li yıllarda baslatılan, ‘Hayriye Tüccarları’ girisimi, İttihat ve Terakki döneminde temel politika haline getirildi. Cumhuriyet’in kurucularının iktisadi bakıs açıları da, İttihat ve Terakki Partili seleflerinden pek farklı degildi. Cumhuriyetçilerin de üzerinde durdukları en önemli nokta, ulusal kalkınmayı saglamakta öncü rolü üstlenecek girisimciligin gelistirilmesiydi. 1980’lerden sonra ise, gelisen girisimciligin dısa açılması öncelikli hale gelmistir. Ülkemizdeki girisimciligin gelisiminde üçüncü safhayı teskil eden günümüzde de temel gündem; katma degerli ürün üreten ve dünya çapında marka olusturan girisimcilerin sayısını artırmaktır. Kısacası; 1820-1980 yılları arasında var olan girisimciligin korunması ve girisimci ruhun gelistirilmesi, 1980-2000 yılları arasında gelisen girisimciligin dısa açılması, 2000 sonrasında ise, girisimciligin niteligini yükseltmek yani katma degerli ürün üreten ve dünya çapında marka degeri olusturan girisimcilerin sayısını artırma temel gündem maddesi olmustur.

When advantages provided by capitulations were combined with the wind caused by the industrial revolution, group of local Ottoman tradesmen and craftsmen became subject to a quick melt down in front of foreign traders. The ‘Hayriye Tüccarları’ initiative which was started in 1820’s with the aim of protecting and developing native entrepreneurship was made the basic policy in the Union and Progress Party period. Economic viewpoint of establishers of the Republic was not very different from that of their Union and Progress Party associate predecessors. The most important point that was emphasized also by the Republicans was to develope entrepreneurship which was going to assume the leadership role for the national development. Following the 1980s, however, opening up of the developing entrepreneurship to the international area gained priority over other matters. In our days, which constitute the third phase in the development of entrepreneurship in our country, increasing the number of entrepreneurs who produce value-added goods and services and who generate worldwide trademarks are still the main topics of the agenda. Main items on the agenda by periods are summarized as follows; between 1820-1980 to protect the already existing entrepreneurship and to develop the entrepreneurial spirit, between 1980-2000 to open up the developing entrepreneurship to the international sphere, in the period following year 2000, to increase the quality of the entrepreneurship, i.e. to increase number of entrepreneurs who produce value-added goods and services and who generate worldwide trademarks.