Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Dijital Bağımlılık ve Mutluluk Düzeylerinin İncelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, spor bilimleri fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin dijital bağımlılığı ile mutluluk düzeylerinin incelenmesidir. Yöntem: Araştırmaya %59,6’sı (158) Erkek, % 40,4’ü (107) Kadın olmak üzere toplam 265 gönüllü öğrenciler katılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmada katılımcılara altı sorudan oluşan kişisel bilgi formu ile birlikte Kesici ve Tunç (2018) tarafından üniversite öğrencilerine yönelik olarak geliştirilen “Dijital Bağımlılık Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçek beşli likert tipinde olup 19 maddeli, Aşırı kullanım, Nüks etme, Hayatın akışını engelleme, Duygu durumu ve Bırakamama olarak isimlendirilen 5 alt boyuttan oluşmaktadır. Bu araştırma için ölçeğin geneline ilişkin iç tutarlılık katsayısı .93 bulunurken, Aşırı kullanım alt boyutu .81, Nüks etme alt boyutu .87, Hayatın akışını engelleme alt boyutu .85, Duygu durumu .81 ve Bırakamama alt boyutu için .76 olarak saptanmıştır. Katılımcıların mutluluk düzeylerini ölçmek amacıyla Demirci ve Ekşi (2018) tarafından geliştirilen “Mutluluk Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçek beşli likert tipinde olup, 6 maddeli ve tek alt boyuttan oluşmaktadır. Ölçeğin geneline ilişkin iç tutarlılık katsayısı .83 olarak hesaplanmıştır. Bu araştırma için ölçek iç tutarlılık katsayısı .89 olarak bulunmuştur. Bulgular: Analiz sonuçlarına göre dijital araç kullanım sıklığı ve sosyal durumları ile dijital bağımlılık alt boyutları arasında anlamlı farklılık tespit edilirken, cinsiyet, yaş, sınıf ve aile tipi arasında anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. Cinsiyet, dijital araç kullanım sıklığı ve sosyal durum ile mutluluk arasında anlamlı düzeyde farklılık tespit edilmiştir. Ancak yaş, sınıf ve aile tipi arasında anlamlı düzeyde farklılık bulunmamıştır. Yapılan spearman korelasyon testine göre ise dijital bağımlılık ölçeği alt boyutları ile mutluluk ölçeği arasında istatistiksel olarak pozitif yönde anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır. Sonuç: Sonuç olarak, spor bilimleri fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin dijital bağımlılık ve mutluluk düzeyleri sosyo demografik değişkenlere göre farklılık göstermektedir.

Purpose: The aim of this study is to examine the digital addiction and happiness levels of students studying at the faculty of sports sciences. Method: A total of 265 volunteer students, 59.6% (158) of whom were male and 40.4% (107) were female, participated in the study. As a data collection tool, the "Digital Addiction Scale" developed by Kesici and Tunç (2018) for university students was used, along with a personal information form consisting of six questions for the participants. The scale is in five-point Likert type and consists of 19 items, 5 sub-dimensions called overuse, relapse, blocking the flow of life, mood and inability to quit. While the internal consistency coefficient for the overall scale was found .93 for this study, it was determined as .81 for the Overuse subdimension, .87 for the relapse sub-dimension, .85 for the sub-dimension of preventing the flow of life, .81 for the mood, and .76 for the inability to quit sub-dimension. The “Happiness Scale” developed by Demirci and Ekşi (2018) was used to measure the happiness levels of the participants. The internal consistency coefficient for the overall scale was calculated as .83. The scale internal consistency coefficient for this study was found to be .89. Results: According to the results of the analysis, while a significant difference was found between the frequency of digital tool use and social status and the sub-dimensions of digital addiction, no significant difference was found between gender, age, class and family type. A significant difference was found between gender, frequency of digital tool use, social status and happiness. However, there was no significant difference between age, class and family type. According to the Spearman correlation test, it was determined that there was a statistically significant positive correlation between the sub-dimensions of the digital addiction scale and the happiness scale. Conclusion: As a result, digital addiction and happiness levels of students studying at the faculty of sports sciences differ according to socio-demographic variables.