Hemşirelik bölümü öğrencilerinde çocukluk çağı travmaları ve ilişkili faktörler

Abstract

Bu çalışma, hemşirelik bölümü öğrencilerinde çocukluk çağı travmalarını ve ilişkili faktörleri belirlemek amacıyla gerçekleştirildi. Kesitsel türde olan araştırmaya Türkiye'de yer alan herhangi bir üniversitenin hemşirelik bölümünde okuyan 1810 hemşirelik öğrencisi dahil edildi. Veriler online anket formu aracılığı ile sosyodemografik özellikleri içeren sorular ve Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (CTQ-33) kullanılarak toplandı. Çalışma için etik kuruldan ve katılımcılardan onay alındı. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler ve nicel değişkenlerin anlamlı bir şekilde farklılık gösterip göstermediğini test etmek için bağımsız örneklem t testi, ANOVA (F) testi, farkın hangi gruplardan kaynaklandığını görebilmek için Bonferroni testi uygulandı. Ayrıca değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek için korelasyon analizi ve çok değişkenli regresyon analizi yapıldı. Hemşirelik bölümü öğrencilerinin çocukluk çağı travmaları ölçeği puan ortalamasının 51,66 (±15,45) olduğu belirlendi. Ayrıca, istismar türlerine ait puan ortalamaları sırasıyla; psikolojik duygusal ihmal 11,65 (±4,27), koruma/aşırı kontrol 10,59 (±3,87), fiziksel ihmal 8,38 (±3,19), duygusal istismar 8,06 (±3,42), fiziksel istismar 6,72 (±3,12) ve cinsel istismar 6,25 (±3,12) olarak tespit edildi. Cinsiyeti erkek olanların, cinsiyetini belirtmek istemeyenlerin, anne ve baba eğitim durumları düşük olanların, geniş ailede ve akrabalarının yanında yaşayanların, ebeveynleri ile ilişkileri orta ve kötü olanların, sigara, alkol kullananların ve psikiyatrik herhangi bir tanısı olanların çocukluk çağı travmaları ölçeği puanlarının daha yüksek olduğu; Marmara Bölgesinde veya Karadeniz Bölgesinde yer alan herhangi bir ilde doğanların ise çocukluk çağı travmaları ölçeği puanlarının daha düşük olduğu belirlendi. Sonuç olarak, ölçekten alınan minimum ve maksimum puanlara göre değerlendirildiğinde hemşirelik öğrencilerinin çocukluk çağı travmaları düzeyi düşük olarak değerlendirildi. Bununla birlikte çalışmada, öğrencilerin çocukluk çağı travmaları ile ilişkili olduğu düşünülen sonuçlara ulaşıldı. Bu bağlamda özellikle risk grubunda olan öğrenciler psikolojik dayanıklılıklarını artırmaya yönelik faaliyetlere yönlendirilebilirler. Ayrıca hemşirelik eğitimi müfredatına öğrencilerin konu ile ilgili farkındalıklarını artırmaya yönelik dersler eklenebilir.

This study was carried out to determine the levels of childhood traumas and related factors in nursing students. 1810 nursing students studying in the nursing department of any university in Turkey were included in the cross-sectional study. Data were collected through an online questionnaire using questions including sociodemographic characteristics and Childhood Trauma Scale (CTQ-33). Approval was obtained from the ethics committee and participants for the study. Descriptive statistics in the evaluation of data and independent sample t-test and ANOVA (F) test were used to test whether quantitative variables differed significantly, and Bonferroni test was used to see from which groups the difference originated. In addition, correlation analysis and multivariate regression analysis were performed to determine the relationship between variables. It was determined that the mean score of the childhood traumas scale of the nursing department students was 51.66 (±15.45). In addition, the mean scores of the abuse types are respectively; psychological and emotional neglect 11.65 (±4.27), overprotection-overcontrol 10.59 (±3.87), physical neglect 8.38 (±3.19), emotional abuse 8.06 (±3.42) physical abuse was 6.72 (±3.12) and sexual abuse was 6.25 (±3.12). Those who are male, do not want to reveal their gender, have a low educational level of mother and/or father, live in an extended family and with their relatives, have moderate and bad relationships with their parents, smoke, use alcohol, and have any psychiatric diagnosis have higher childhood trauma scale scores; It was determined that those born in the Marmara Region or any province in the Black Sea Region had lower childhood trauma scores. As a result, when evaluated according to the minimum and maximum scores obtained from the scale, the level of childhood traumas of nursing student was evaluated as low. However, in the study, results that were thought to be related to the childhood traumas of the students were obtained. In this context, especially students in the risk group can be directed to activities to increase their psychological resilience. In addition, courses to increase students' awareness of the subject can be added to the nursing education curriculum.