Olekranon kırıklarında gergi bandı, kanüllü vida ve hazır gergi bandı implantlarının biyomekanik olarak karşılaştırılması

Abstract

Olekranon kırıkları tüm üst ekstremitelerin %10'unu oluşturur. Bu çalışmanın amacı hazır gergi bandı implantının gergi bandı ve kanüllü vida ile biyomekanik olarak karşılaştırılarak etkinliğinin değerlendirilmesidir. Bütün kullanılan kemik modellerinde anteriorundan 2.5cm, posteriorundan 3cm olacak şekilde mayo tip 2a kırık tipi oluşturuldu. Modeller, osteotominin ardından her grupta 8 adet model olacak şekilde önceden belirlenen üç gruba eşit bir şekilde rastgele dağıtıldı. Gruplar; Grup 1: Gergi bandı ile tespit, Grup 2: Başlı kanüllü vida ile tespit, Grup 3: Hazır gergi bandı ile tespit olacak şekilde isimlendirildi. Tüm kemik modelleri dirsek eklemi 90 derece fleksiyonda olacak şekilde ve triceps kuvvetini taklit eden çelik tel yardımıyla aksiyel yüklenmeyle biyomekanik olarak değerlendirildi. Yüklenme sonrası stiffness değerleri, sistemin dayandığı maksimum kuvvet ve maksimum kuvvette ayrışma miktarları hesaplanarak istatiksel olarak değerlendirildi. Stiffnes değerleri ve sistemin dayandığı maksimum kuvvet değerleri karşılaştırıldığında hazır gergi bandı ve gergi bandı implant gruplarının vida grubundan anlamlı derece daha yüksek olduğu ortaya çıkmıştır. Hazır gergi bandı ve gergi bandı gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Maksimum kuvette ayrışma miktarları karşılaştırıldığında her 3 grup arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı.

Olecranon fractures constitute 10% of all upper extremities. The aim of this study is to evaluate the effectiveness of the handy tension band implant by comparing it biomechanically with tension band and cannulated screw. In all bone models used, a Mayo type 2a fracture type was created, 2.5 cm from the anterior and 3 cm from the posterior. After osteotomy, the models were randomly distributed equally into three predetermined groups, with 8 models in each group. Groups; Group 1: Fixation with tension band, Group 2: Fixation with cannulated screw, Group 3: Fixation with handy tension band. All bone models were biomechanically evaluated with the elbow joint in 90 degrees of flexion and axial loading with a steel wire mimicking the triceps force. Stiffness values after loading were evaluated statistically by calculating the maximum force that the system withstands and the amount of separation at maximum force. When the Stiffnes values and the maximum force values that the system withstands were compared, it was revealed that the handy tension band and tension band implant groups were significantly higher than the screw group. There was no statistically significant difference between the handy tension band and tension band groups. When the amounts of decomposition at maximum strength were compared, no statistically significant difference was found between the three groups.