Hastane öncesi alanda çalışan 112 acil sağlık hizmetleri personelinin pediatrik hastaya yaklaşım hakkındaki tutum ve davranışlarının incelenmesi

Abstract

Bu çalışma ile hastane öncesi alanda çalışan 112 acil sağlık hizmetleri personelinin gelişim dönemlerine göre çocuklara yaklaşım hakkındaki tutum ve davranışlarını incelemek amaçlanmıştır. Çalışma tanımlayıcı türdedir. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından literatüre dayanılarak hazırlanan anket formu kullanılmıştır. Çalışmanın evrenini acil sağlık hizmetleri istasyonlarında çalışan sağlık personelleri oluşturmuştur. Çalışmaya katılmayı kabul eden 413 kişi örnekleme dahil edilmiştir. Verilerin analizinde SPSS 26 programı kullanılmıştır. Çalışmaya katılanların %57,6'sı kadın, %46,7'si 26-34 yaş arasında, %44,3'ü önlisans mezunu, %51,1'i AABT, %44,6'sının çalışma yılı 0-5 yıl, %57,9'u evli ve %54'ü çocuk sahibi idi. Katılımcıların %82,6'sı tüm yaş grubu çocuklarıyla konuşurken tehdit edici ifadelerden kaçınırken, %69,2'sinin yaklaşık yedinci aydan itibaren bebeklerde görülen ayrılık anksiyetesinin azaltılması için mümkünse ebeveynlerinden birini bebeğin yanına ambulansa aldıklarını, %41,4'ünün okul dönemi (6-12 yaş) çocuklarında terapötik oyun yöntemlerini bazen kullandıklarını bildirdi. Yaş, çalışma yılı ve çocuk sahibi olma durumu değişkenlerine göre bebeklerin stabilizasyonunu gerektiren bir durum yoksa onları sakinleştirmek için kucağına alma durumu arasında anlamlı farklılık saptandı (p<0,05). Sonuç olarak; 112 personeline belirli aralıklarla çocuk gelişimi ile ilgili eğitimler verilerek duyarlılıklarının arttırılması önerilebilir. Çalışmamızın konusu ile ilgili literatür taraması yapıldığında az sayıda çalışmaya rastlanılmış olup çalışmamızın literatüre katkı sağlayacağını düşünmekteyiz.

With this study, it was aimed to examine the attitudes and behaviors of 112 emergency health services personnel working in the pre-hospital area about the approach to children according to their developmental stages. The research is carried out in descriptive type. As a data collection tool a questionnaire form was used prepared by the researcher based on the literature. The universe of the study consisted of health personnel working in emergency health services stations. 413 people who agreed to participate in the study were included in the sample. SPSS 26 program was used in the analysis of the data. 57.6% of the participants were female, 46.7% were between the ages of 26-34, 44.3% were associate degree graduates, 51.1% were AABT, 44.6% 0-5 years of working years, 57.9% were married and 54% had children. While 82.6% of the participants avoided threatening expressions while talking to children of all age groups, 69.2% of them said that they took one of their parents to the ambulance with the baby, if possible, to reduce the separation anxiety seen in babies starting from the seventh month, 41.4% reported that they sometimes used therapeutic play methods in school period ( 6-12 years old) children. According to the variables of age, working year and having a child, there was a significant difference between the situation of holding the babies in one's arms to calm them if there was no situation requiring stabilization (p<0.05). In conclusion; it can be recommended to increase the sensitivity of the personnel by giving trainings on child development at regular intervals. When the literature on the subject of our study was searched, few studies were found and we think that our study will contribute to the literature.