Yalova Çekirdeksizi Üzüm Çeşidinin Yazlık Sürgünlerinde Farklı Tepe Alma Uygulamalarının Yıllık Dal ile Üzüm Verim ve Kalitesine Etkileri

Abstract

Bu araştırma, 2014 ve 2015 yıllarında Çanakkale ekolojik koşullarında ‘Yalova Çekirdeksizi’ üzüm çeşidinin yazlık sürgünlerinde farklı seviyelerden yapılan tepe alma uygulamalarının üzüm ve yıllık dal verim ve kalitesine etkilerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. ‘Yalova Çekirdeksizi’ üzüm çeşidi ‘5BB’ anacı üzerine aşılı, 3,0 metre x 1,5 metre aralık ve mesafede dikilmiş olup, tek kollu sabit kordon terbiye sistemine göre terbiye edilmiştir. ‘Yalova Çekirdeksizi’ üzüm çeşidinin yazlık sürgünlerinde, tane tutumunun ardından (Haziran ayı başı) 3 farklı tepe alma uygulaması gerçekleştirilmiştir. Bunlar; KSTA: Kısa seviye tepe alma NSTA: Normal seviye tepe alma, USSB: Uzun seviye sürgün bırakma uygulamalarıdır. Farklı tepe alma uygulamaları neticesinde ortalama üzüm veriminde önemli bir farklılık tespit edilememekle birlikte ortalama salkım ağırlığı, salkım sıklığı, salkım eni, salkım boyu, tane eni, tane rengi (L, Chroma ve Hue değerleri), %SÇKM, %asitlik, pH, olgunluk indisi, budama odunu ağırlığı ve yıllık dal çapı parametrelerinde önemli farklılıklar belirlenmiştir. USSB uygulamasında; salkım uzunluğu artışıyla birlikte, aynı tarihte hasat edilen üzümlerdeki olgunluk indisi (%SÇKM /%asitlik) değeri, diğer uygulamalara kıyasla önemli seviyede yükselmiştir. KSTA uygulamasında; ortalama salkım ağırlığı, salkım sıklığı, salkım eni ve tane eni parametreleri diğer uygulamalara kıyasla yüksek, budama odunu ağırlığı ve yıllık dal çapı parametreleri ise düşük bulunmuştur. NSTA uygulaması; birçok parametre için ortalama sonuçlar oluşturmuştur. Yapılan farklı uygulamalar ‘Yalova Çekirdeksizi’ üzüm çeşidinin ortalama üzüm veriminde önemli bir değişiklik meydana getirmediğinden, bu üzüm çeşidinde erkenciliğin amaçlandığı yıllarda USSB, daha geç tarihte hasat isteği ile birlikte salkım ve tane kalitesinin amaçlandığı yıllarda ise KSTA uygulamasının yapılması önerilmiştir.

This research work was conducted to determine the effects of topping applications on yield and quality of berries and canes in summer shoots of the ‘Yalova Cekirdeksizi’ grape cultivar from different levels in Canakkale ecological conditions in the years 2014 and 2015. Yalova Cekirdeksizi was planted on the already grafted rootstocks of 5BB using 3.0 meters interval between the rows and 1.5 meters distance within the rows, and trained them through the constant one–armed cordon training system. Three different topping applications namely; SLT: Short Level Topping, NLT: Normal Level Topping and HLLS: High Level Leaving Shoots, were practiced to the summer shoots of ‘Yalova Cekirdeksizi’ cultivar just after berry formation at the beginning of June. According to the results, there was not any significant effect on average grape yield, but some significant differences were determined in average cluster weight, cluster density, cluster width, berry width, berry color (L*, Chroma and Hue), pH, maturity index, pruning wood weight, and cane diameter. In HLLS application; maturity index value was increased at a significant level correlated with the increase in cluster length in comparison to other application practices. In SLT application, average cluster weight, cluster density, cluster width and berry width were found considerably higher as compared to other applications, but pruning wood weight and cane diameter were found to be significantly low. In NLT application, average results were occurred for several parameters. For maintaining the quality of clusters and berries, HLLS application is suggested for harvesting of early grape varieties while SLT for late varieties, because different applications didn’t bring significant changes in the average yield of ‘Yalova Cekirdeksizi’ grape cultivar.