Koah’ da Unutulan Element; Fosfor

Abstract

Giriş: Fosfor (P), bütün canlı hücreleri için gerekli ve nükleik asitin yapısını oluşturan adenosin trifosfat (ATP) üretimi sürecinde son derece önemli olan, bir elementtir. ATP’nin yüksek enerji bağlarının yapısında yer almasından dolayı, kas kasılması gibi birçok fizyolojik süreçte önemli rol oynar. Kandaki düşük fosfor seviyesi, nadir olmasına rağmen, kronik obstrüktif akciğer hastalığının (KOAH) şiddetini ve alevlenme sıklığını arttırabilir. Amaç: Bu çalışma, KOAH hastalarında hipofosfateminin prognostik etkilerini incelemeyi ve fosfor düzeyleri ile hastalığın şiddeti, alevlenme sıklıkları ve semptomları arasındaki ilişkiyi değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Retrospektif dosya tarama şeklinde yapılan çalışmamızda, göğüs hastalıkları polikliniğimizde takip edilen, KOAH tanısı almış, stabil dönemdeki ve tedavisi halen devam eden, 53 hastanın kan P düzeyleri incelenmiştir. Hastalığın evresi ile normal kan fosforlu grupla (% 2,5–4,5 mg/dl), düşük fosforlu hasta grup (<% 2,5 mg/dl) karşılaştırılmıştır. Bulgular: Çalışmaya 53 hasta katıldı. Katılımcıların yaş ortalaması 68,2±9,3 (Ortanca:68, Minimum-Maksimum: 45-87) yıl idi. Katılımcıların %90,6’sı erkekti. Çalışmaya katılanların %11,3’ünde hipofosfatemi mevcuttu. KOAH evresi ve semptom skoruna göre fosfor seviyeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı. Evre A’da fosfor seviyesi ortalaması en yüksek saptanırken, evre D’de en düşük saptandı. Semptom skoru 10’dan düşük olan grupta, ?10 olan gruba göre fosfor seviyesi ortalaması daha yüksekti. Sonuç: Sonuç olarak; kan fosfor seviyelerinin izlenmesi basittir ve KOAH alevlenmesinde sağkalımı arttırmak için, düşük kan fosfor seviyelerini normal seviyelere mümkün olduğunca yaklaştırmak önerilmektedir. Stabil dönemdeki KOAH hastalarında hipofosfateminin, hastalığın evrelerine ve prognozuna etkilerinin daha iyi anlaşılması için, prospektif çalışmaların planlanmasının gerektiğini ve ayrıca KOAH'lı hastaların hayatta kalma oranlarını da artırabileceğini düşünmekteyiz.

Introduction: Phosphorus (P) is an essential element for the production of adenosine triphosphate (ATP), which is essential for all living cells and constitutes the structure of the nucleic acid. As ATP is involved in the structure of high energy bonds, it plays an important role in many physiological processes such as muscle contraction. Low levels of phosphorus in the blood, although rare, may increase the severity and exacerbation of chronic obstructive pulmonary disease (COPD). Objective: This study aims to investigate the prognostic effects of hypophosphatemia in COPD patients and to evaluate the relationship between phosphorus levels and disease severity, exacerbation frequency and symptoms. Material-Methods: In our study, which was performed in the form of retrospective file screening, the blood P levels of 53 patients who were followed up in our outpatient clinic of COPD, diagnosed as COPD, who were in stable period and who were still on treatment were examined. The stage of the disease was compared with normal blood phosphorus group (2.5-4.5 mg / dl) and low phosphorus patient group (<2.5 mg / dl). Results: Fifty-three patients participated in the study. The mean age of the participants was 68.2 ± 9.3 (Median: 68, Minimum-Maximum: 45-87) years. 90.6% of the participants were male. Hypophosphatemia was present in 11.3% of the participants. Statistically significant difference was found between phosphorus levels according to COPD stage and symptom score. The mean phosphorus level was found to be highest in stage A and lowest in stage D. In the group with a symptom score less than 10, the mean phosphorus level was higher than the group with ?10. Discussion: As a result; monitoring of blood phosphorus levels is simple, and to improve survival in COPD exacerbation, it is recommended to bring low blood phosphorus levels as close to normal levels as possible. In order to better understand the effects of hypophosphatemia on stage and prognosis of stable COPD patients, we believe that prospective studies should be planned and also may increase the survival rates of COPD patients.