Türkiye’de Teknolojik İlerleme İle İstihdam Yapısındaki Değişme Projeksiyonu: Endüstri 4.0 Bağlamında Ampirik Analiz

Abstract

Teknoloji kavramı her ne kadar boyut değiştirse de birinci sanayi devriminden bu yana gerçekleşen tüm sanayi dönüşümlerinin temelinde yer almıştır. Makinelerin icat edilmesi ve üretime dahil edilmesiyle her zaman insan gücüne daha az ihtiyaç olacağı, gelir dağılımında adaletsizliklerin artacağı, işsizlik olgusunun ekonomilerin temel sorunları arasında yer alacağı, bazı mesleklerin yok olacağı, bazı yeni mesleklerin doğacağı ancak bu yeni mesleklerin uzmanlık gerektireceğinden vasıfsız emeğin sistem dışına itileceği konuları tartışılmıştır. Bu çalışmada Türkiye’de teknolojik ilerlemenin istihdam yapısı ile ilişkisi 1981- 2015 yılları için ARDL yöntemi ile analiz edilmektedir. Analizde teknolojik ilerlemeyi ifade etmek için AR-GE harcamaları ve bilgi iletişim teknoloji ihracatı verisi, istihdam yapısını ifade etmek için yükseköğretim mezunu istihdam verisi kullanılmıştır. Analiz neticesine teknolojik ilerlemenin istihdam yapısı eğitim düzeyi yüksek istihdam talebi doğrultusunda değiştirdiği bulgusu elde edilmiştir. Bu bulgu teorik olarak ileri sürülen teknolojik ilerlemenin istihdam yapısını vasıflı emek talebi yönünde değiştirdiği öngörüsünü desteklemektedir. Bu bağlamda, ülkenin teknolojik ilerleme sürecine dahil olurken, işgücünün eğitim seviyesini arttırıcı eğitim politikaları izlemesinin istihdam yapısındaki değişime uyum yönünden isabetli olacağı sonucuna ulaşılmaktadır.

Although the concept of technology has changed in size, it has been included in all industrial transformations since the 1st industrial revolution. It has always been argued that there will be less need for human power, increase in injustice in income distribution, unemployment as one of the basic problems of economies, disappearance of some professions and the birth of some new professions with their own kind of expertise will push the unskilled labor out of the system with the invention of machines and their inclusion in production. In this study, the relationship between technological progress and employment structure in Turkey is analyzed by the ARDL method for the years 1981-2015. R&D expenditure and information communication technology exports data was use to express technological progress while employment data of higher education graduates was used to express employment structure in the analysis. As a result of the analysis, the findings were obtained that technological progress has changed employment structure, level of education and high employment demand. This finding supports the prediction that the technological progress which is theoretically proposed, changes the employment structure in the direction of skilled labor demand. In this context, it is reached that as the country is included in the technological progress process, monitoring of educational policies that increase the education level of the workforce is appropriate due to the adaptation to change in employment structure.