İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin işledikleri disiplin suçları ile aldıkları disiplin cezalarının değerlendirilmesi

Abstract

Bu araştırmada, 2005 ile 2012 yılları arasında Çanakkale ilinde çalışmış ve verilerine ulaşılmış 188 resmi ilköğretim okulu öğretmeninin işlediği disiplin suçları ile aldığı disiplin cezalarının neler olduğu ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırmada, durumun var olduğu şekliyle betimlenmesi amaçlandığından tarama yöntemi ve belge-doküman inceleme tekniği kullanılmış, islenen disiplin suçları özellikleri dikkate alınarak sınıflandırılmıştır. Elde edilen veriler ışığında araştırmanın önemli bulguları şu şekilde olmuştur: 2005 ile 2012 yılları arasında disiplin suçu işlemiş öğretmenlerin aritmetik ortalaması 0,82’dir. En çok işlenen disiplin suçu “Görev mahallinde kurumlarca belirlenen usul ve esasları yerine getirmeme” (% 28.19) olurken, en çok alınan disiplin cezası “Uyarma” (% 45.74), en az alınan ceza ise “Kademe ilerlemesinin Durdurulması” (% 1.60) dır. 13 branş öğretmeninden sadece Bilişim Teknolojileri branşındaki öğretmenlerin disiplin suçu işlemedikleri ve disiplin cezası almadıkları görülmüştür. Kıdemi düşük öğretmenlerin disiplin suçu islemekten kaçındıkları, öğretmenlerin kıdemleri arttıkça disiplin suçu işleme oranlarının attığı görülmüş, öğretmenlerin zamanla yoruldukları ve mesleki duyarlılıklarını kaybettikleri sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerden 98’inin (% 52.12) ödül aldığı, 90’ının (% 47.87) ödül almadığı, öğretmenlik kıdemi arttıkça ödül ve ceza alma olasılıklarının da arttığı sonucuna varıldığından öğretmenlerin ödül alma kriterlerine disiplin cezalı olmama koşulu eklenmelidir. Öğretmenlerin % 34.04’ünün daha önce de ceza aldığı, alınan cezaların yeterince caydırıcı olmadığı anlaşıldığından, cezaların etkililiği arttırılmalıdır. Öğretmenler arası yakın ve yoğun ilişkilerin kurulduğu yatılı okullarda disiplin suçu işleyip disiplin cezası alma oranı (%7.44) resmi ilişkilerin ağırlıklı olduğu gündüzlü okullara göre (% 92.55) çok düşük olduğundan, gündüzlü okullarda öğretmenlerin, meslektaşları, okul yöneticileri, veli ve öğrencileriyle duygusal bağları güçlendirecek etkinliklere ağırlık verilmelidir.

In this research, the aim is to present the disciplinary actions of 188 primary school teachers working in Çanakkale district and with available data between the years of 2005 and 2015 and the disciplinary penalties they received. As this research aims to portray the situation as it is, surveys and document-record analysis methods are used and categorized by the characteristics of the disciplinary actions. The following important findings are presented as the following according to the data collected in this research: The arithmetic average of teachers who committed a disciplinary action between the years 2005 and 2012 is 0,82. While the most observed disciplinary action (28.19 %) is “Nonfeasance of procedures and principles set by the institutions in work environment”, the most observed penalty is “Warning” (45,74 %) and the least observed one is “Suspension of seniority advancement” (1,60 %). From 13 branch teachers, only the teachers from the Information Technology branch did not commit a disciplinary action and did not receive any penalties. The results show that teachers with low years of experience abstain from disciplinary actions and the possibility of a disciplinary action increases with the year of experience among teachers. It is concluded from this result that teachers get tired in time and loose their occupational sensitivity. As it is concluded that 98 (52.12%) teachers are rewarded, while 90 (47.87 %) are not rewarded and that the possibility of being rewarded increases with years of experience, a condition for not having a disciplinary penalty should be added to rewarding criteria. As it is understood from the fact that 34.04% of the teachers received penalties before, the penalties are not deterrent enough. Therefore, the effectiveness of the penalties should be increased. As the ratio of disciplinary actions and penalties are much lower (7.44 %) in boarding schools, where the relations among teachers are closer and intense, than the ratios in day schools (92.55 %), where formal relations are more frequent, the number of activities that will create an environment for teachers to strengthen their emotional relations with other teachers and principals, with parents and students should be increased.