Gazzâlî’nin batı dünyasına etkisi

Abstract

Gazzâlî’nin tesiri sadece İslam coğrafyasıyla sınırlı kalmamış, eserleri ölümünden yaklaşık bir asır sonra, İbranice ve Latince’ye tercüme edilmeye başlanmıştır. Gazzâlî’yi farklı kılan, kendinden önceki birikimleri, kendinden sonrakiler i?in de, vazge?ilmez derinlikte, mükemmel bir üslub ve sistematik i?inde sunmasıdır. Gazzâlî’ye ilk ilgi duyanlar Yahudi âlimleriydi. Batı dillerine önce Makâsidü’l-felâsife, Mizânü’l-amel ve Mişkâtü’l-envâr kazandırılmıştır. Daha sonra Tehâfüt’l-felâsife ve el-Kıstâsu’l-müstakîm gibi eserler de tercüme edilmiştir. Bu tercümeler, Thomas von Aquin, Descartes, Pascal, Montaigne, Hume gibi pek ?ok Batılıya ilham kaynağı olmuştur. Bu makalenin konusu da, Orta ?ağın hakim medeniyeti olan İslam’ın, Batı’ya tesirini Gazzâlî bağlamında ortaya koymaya ?alışmaktır.

Ghazali’s influence was not just limited to the Islamic geographies. His works were translated into Hebraic and Latin about a century after his death. What makes Ghazali different is the fact that he offers the knowledge of the scholars before his time, in such a deep going way, in such brilliant style and systematics, that it makes him indispensable for the scholars who were to come after him. The first to find an interest in Ghazali were Jewish scholars. At first, Makâsidü’l-felâsife, Mizânü’l-amel and Mişkâtü’l-envâr were translated into European languages, and later on works like Tehâfüt’l-felâsife or el-Kıstâsu’l-mustakîm. These translations inspired many western thinkers, like Thomas Aquinas, Descartes, Pascal, Montaigne or Hume. The subject of this paper is to show the effect of the Islamic civilization on Western societies, asfar as it concerns Ghazali.