Oruç ve öfke kontrolü arasındaki ilişki üzerine bir araştırma

Abstract

The training of the will is in question during fasting. Those who fast gain the habits of controlling themselves and to have patience against all the hardships he/she will face in life by way of training his/her soul. That is why fasting is also good for anger management. To this end, ın 2014, the objective of the study carried out during the Ramadan month at the Çanakkale city center with the participation of 456 participants aged twelve and above was to examine the relationship between fasting and anger management from the perspective of religion psychology. Another objective of the study was to examine the moderating effect of various demographic variables on this relationship. In accordance with these objectives, “personal information form” and “Trait Anger Expression Inventory” were used in the study as data acquisition tools. Whereas no statistically significant relationship was observed at the end of the study between Ramadan fasting and anger management, expressed and determined between futile fasting carried out during months other than Ramadan and anger management as well as a negative and statistically significant relationship between expressed and unexpressed anger. In addition, it has been determined that certain variables such as age, gender, income and education levels have moderating effects on the relationship between fasting and anger management as well as between expressed and unexpressed anger.

Oruç ibadetinde güçlü bir irade terbiyesi söz konusudur. Oruç tutan kimse nefsini terbiye etmek suretiyle kendi kendisini kontrol etme ve yaptığı ve yapacağı tüm işlerde kendisini hesaba çekme ve zorluklara karşı da sabretme alışkanlığı kazanır. Bu nedenle oruç, öfke kontrolü için de güzel bir araçtır. Bu bağlamda 2014 yılı Ramazan ayında Çanakkale il merkezinde on iki yaş ve üzeri 456 katılımcı üzerinde gerçekleştirilen araştırmada temel amaç, oruç ibadeti ile öfke kontrolü arasındaki ilişkiyi Din Psikolojisi açısından incelemektir. Araştırmanın diğer bir amacı ise bazı demografik değişkenlerin bu ilişki üzerindeki ılımlaştırıcı (moderatör) etkisini incelemektir. Bu amaçlar doğrultusunda araştırmada veri toplama aracı olarak “Kişisel Bilgi Formu” ve “‘Sürekli Öfke ve Öfke Tarzları Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda Ramazan orucu ile öfke kontrolü, dışa vurulan ve içe atılan öfke arasında istatiksel olarak anlamlılık düzeyinde herhangi bir ilişkiye rastlanmazken Ramazan ayı dışında tutulan nafile oruçlarla öfke kontrolü arasında pozitif yönde, dışa vurulan ve içe atılan öfke ile negatif yönde anlamlılık düzeyinde bir takım ilişkiler olduğu görülmüştür. Ayrıca yaş, cinsiyet, gelir ve eğitim durumu gibi değişkenlerin de oruç ile öfke kontrolü, dışa vurulan ve içe atılan öfke arasındaki ilişki üzerinde ılımlaştırıcı (moderatör) bir takım etkilere sahip olduğu tespit edilmiştir.